آدمها
جهنم دستساز خویش ند
بیا در آتش هم بگریزیم
کاش دست ت را میگرفتم
از پله تاریخ پایین میدویدیم
ب ابتدای زمین میرسیدیم
آنجا که در گِل آدمی
گل رازقی میرویید
کاش نبضت را میگرفتم و منتشر میکردم
تا دنیا به حال طبیعیاش برگردد
آدمها جهنم دستساز خویشاند.
باید بروم نامم را
در ردیف عقابها، ببرها، و شبپرهها بنویسم
در آلبوم قدیمی سارها مسکن کنم
آدمها
جز در کنار تو، هیچ تصویری ندارند...
شمس لنگرودی